زلزله

عمق فاجعه زلزله هائیتی فراتر از حد تصور است !
یک زن باردار پس از 75 ساعت در زیر آوار زنده ماند
کمک رسانی به آوارگان زلزله به سختی انجام میشود
خطوط انتقال آب، برق، گاز و تلفن در هائیتی قطع است
هائیتی دنیا را به یک آزمون انسانی فراخوانده است ...

یک هفته از زلزله مرگبار هائیتی گذشت اما هنوز خیابانها مملو از جنازه های قربانیان خردسال و بزرگسال است و هزاران نفر همچنان زیر آوار هستند. در شرایطی که هر لحظه جنازه ای از دل قربانگاه زنده به گوران در "پورتوپرنس" می روید و قبرستانهای "پایتخت مردگان" دیگر جایی برای خاکسپاری ندارند نجات معجزه آسای یک زن باردار از زیر خروارها خاک و سیمان پس از 75 ساعت، اشک را از دیدگان جهانیان سرازیر کرد.

روز شنبه، نیروهای حافظ صلح برزیلی در سازمان ملل سرگرم آواربرداری ویرانه های یک زایشگاه بودند که یک زن باردار را زنده یافتند. این بانوی 43 ساله که از فرط تشنگی و گرسنگی بی هوش بود بلافاصله به بیمارستان صحرایی فرستاده شد. در هفته ای که گذشت پس از بدترین فاجعه طبیعی در فقیرترین کشور نیم کره جنوبی قاره آمریکا، سه میلیون آواره وضعیت بسیار بغرنجی دارند. آنان، داغدار، بی سرپناه، تشنه، گرسنه و زخمی هستند و برای ادامه حیات "فریاد غم" سر داده اند.

آری ؛ امروز شیون زلزله زدگان "پورتوپرنس" تلخ ترین موسیقی قرن است و هر بار که قرار است بین آنان مواد غذایی پخش شود آشوب به پا می شود. همین وضع باعث شده کمک رسانان بین المللی برای حفظ جان خود بارها عملیات توزیع آذوقه را متوقف کنند. در عین حال، رفت و آمد در خیابان های "پورتوپرنس" هنوز بسیار دشوار است. خیابانها مملو از جنازه ها و خودروهای قراضه است و ساعت به ساعت بر دامنه بحران افزوده می شود. نزدیک به 90 درصد ساختمان های "پایتخت مردگان" نابود شده و همچنان خطوط انتقال آب، برق، گاز و تلفن در سراسر شهر قطع است.

امروز آب به ماده ای بسیار نایاب و گران تبدیل شده است و در این گیر ودار گروهی از مردان مسلح مجبور شده اند خودشان وظیفه پلیس را به دوش بکشند. آنان در مقابل بانکها مستقر شده اند اما هر چه ‍زمان می گذرد بیم شورش گسترده در "پورتوپرنس" بیش تر قوت می گیرد. ماموران، دغدغه های دیگری به جز رسیدگی به امور کمک رسانی "شهر ویران" دارند. دیروز صدها نفر از زلزله زدگان گرسنه به مرکز شهر رفتند و تلاش کردند فروشگاه ها را غارت کنند. در آن بین، مردان مسلح به سنگ، چاقو، باتوم و چکش به جان افرادی افتادند که ممکن بود آب و غذا به همراه داشته باشند.

در چنین وضعیت پرهرج و مرجی سازمان ملل تصمیم گرفته پنج هزار نیروی کلاه آبی در "پورتوپرنس" مستقر کند تا امنیت، بدتر از این نشود. فرودگاه بین المللی پایتخت هائیتی نیز آبستن بحران شده و نبود هماهنگی برای دریافت و جمع آوری کمک های بشردوستانه، همه را سردرگم کرده است. وقتی محموله های بشردوستانه به فرودگاه می رسد همانجا به زمین گذاشته می شود تا کسی پیدا شود و آنها را تحویل بگیرد.

سخنگوی سازمان ملل متحد اعلام کرد : زلزله هائیتی بدترین فاجعه‌ای به شمار می آید که تاکنون این سازمان با آن رو به رو شده است. "الیزابت بیرز" تصریح کرد : تاریخ سازمان ملل، نظیر فاجعه "پورتوپرنس" را به یاد ندارد. در "سونامی" سال 2004 در اندونزی، دست کم ساختمان های دولتی سالم مانده بود اما زلزله هائیتی همه جا را ویران کرده است. خبرنگاران می گویند ابعاد خرابی ها به شدت گسترده است و در بیرون "پورتوپرنس" شدیدتر از پایتخت مردم هنوز در شوک هستند و ده ها هزار نفر که خانه های خود را از دست داده اند در فضای باز و بدون تجهیزات مناسب زندگی می کنند.

عمق فاجعه اما فراتر از حد تصور است و طی چند روز آینده مشخص خواهد شد که واقعا چه بلایی بر سر هائیتی آمده است. تاکنون بیش از 50 هزار جنازه در گورهای جمعی دفن شده است اما هنوز ده ها هزار نفر زیر آوار هستند و هیچ امیدی به زنده بودنشان نیست. رئیس جمهور سنگال، مردم هائیتی را پسران و دختران آفریقا خوانده و گفته زمین رایگان در اختیار افرادی خواهد گذاشت که خواهان بازگشت به خاستگاه اصلی خود هستند.

قرار است بان کی مون (دبیرکل سازمان ملل) برای ارزیابی خسارت ناشی از زلزله به این کشور سفر کند. سازمان ملل متحد خواستار کمک ۵۶۲ میلیون دلاری جامعه جهانی برای یاری به بازماندگان زلزله هائیتی شده است. جان هولمز (رئیس دفتر هماهنگی امور بشردوستانه در سازمان ملل متحد) گفته این مبلغ برای شش ماه کمک به سه میلیون زلزله زده نیاز است.

سازمان ملل امیدوار است بتواند روزانه به دو میلیون نفر از مردم هائیتی غذا و آب برساند اما به دلیل قطع مسیرهای ارتباطی تا به حال فقط امکان تغذیه چهار هزار نفر میسر شده است.

ساعت 17 سه شنبه هفته گذشته به وقت محلی پایتخت هائیتی (22:00 گرینویچ) زلزله ای به قدرت 7.3 ریشتر در 15 کیلومتری جنوب غرب "پورتوپرنس" و در عمق هشت کیلومتری زمین شکل گرفت و صدها هزار نفر را زنده به گور کرد. نعره زمین، افزون بر 25 پس لرزه به همراه داشت که بر عمق فاجعه افزود و آثار آن در کوبا، جمهوری دومینیکن و باهاما نیز احساس شد.

با وجود اعلام آمادگی کشورهای آمریکای لاتین و ... برای فرستادن نیروهای کمکی و کالاهای اساسی، به خاطر ویران شدن راه های ارتباطی، امکان یاری به زلزله زدگان بسیار محدود است.
تراکم جمعیت دو میلیون نفری در "پورتوپرنس" باعث شده شمار تلفات در این شهر که نزدیک کانون زلزله بود از حد تصور فراتر برود. دمای 90 درجه فارنهایت در هائیتی نیز بر دشواری عملیات نجات افزوده و این کشور را به "جهنم غم" تبدیل کرده است.

هائیتی، نه نفت دارد و نه معدن. شلاق زمین در پایتخت ویران این کشور، امروز دنیا را به یک آزمون انسانی فراخوانده است. حالا به غول های رسانه ای دنیا که می نگری دعواهای سیاسی و جناحی، تقریبا رنگ باخته و همه فریاد می زنند "به داد مردم هائیتی برسید." امروز، دیگر سفید و سیاه معنا ندارد؛ آری باید همتی کرد قصه ای گفت، سکوت شهر را باید برآشفت.

برای نجات آوارگان هائیتی کمک کنید همین حالا ؛ آهای مردم دنیا ...