معماری
طراحی ساختمان ها و سبک معماری های مدرنخانه ای مجهز و سیار بشکل تخم مرغ
خانه ای دو طبقه از جنس کاغذ و مقوا
طراحی داخلی رستوران های مک دونالد
خانه ای با طرح یک کتابخانه
طراحی فضا و سالن های عمومی
خانه ای مجهز و سیار بشکل تخم
مرغ
بالاخره پس از ۱۸ ماه تلاش طراحان و سازندگان،
خانه ای قابل حمل موسوم به blob VB3 به اتمام رسید. به نقل از سایت
Design Inspiration، خانه مزبور که به شکل تخم مرغ است، توسط شرکت
dmvA طراحی شده است. البته هدف این پروژه ساخت یک خانه نبوده،
بلکه هدف آن طراحی یک دفتر کاری سیار برای شرکت Xfactoragencies
بوده و شرکت متصدی ساخت در نهایت این حجم تخم مرغی را برای این کار
طراحی کرده است.
این حباب که عمدتا‍ً از پلی استر ساخته شده است، دارای تمام فضاها
و ملزومات زندگی از جمله حمام، آشپزخانه، اتاق خواب، نورگیر و چند
کمد و قفسه برای وسایل است. علاوه بر این، دماغه خانه می تواند
بطور اتوماتیک باز شود تا تبدیل به ایوان شود. هنگامی که بسته
باشد، تبدیل به یک حباب کامل یا یک تخم مرغ می شود.
این یک گام بزرگ در ایجاد واحد های سیار محسوب میشود. به راحتی می
توان از آن به عنوان دفتر، ویلا و یا هر آنچه که ما میخواهیم
استفاده کنیم. هیجان‌انگیز ترین چیز این است که می تواند به هر
جایی منتقل شود. با حباب VB3، زندگی در سفر و خارج شدن از منزل
راحت‌تر و با خیال آسوده‌تر انجام پذیر می شود.
خانه ای دو طبقه از جنس کاغذ و مقوا
در جشنواره ی معماری Biennale (جشنواره ای
هنری که هر دوسال یک بار در ونیز ایتالیا برگزار میشود) طرحی از یک
معمار چینی به نام Li Xianggang نظر خیلی از منتقدان را به خود جلب
کرد. این خانه ی دو طبقه که شبیه یک سنگر است، تنها با جعبه های
کاغذی، لوله های مقوایی و چسب نواری و تعداد کمی میخ اجرا شده است.
البته شاید این طرح را بتوان در خیلی از انباری ها و مغازه ها پیدا
کرد! انبوه جعبه های روی هم گذاشته چیز جدید و فوق العاده ای نیست،
ولی اولین کسی که ایده ی ارائه دادن آن در یک مسابقه را داشته به
احتمال زیاد همین معمار چینی بوده.
ولی گذشته از ایده ی اولیه، اینکه این خانه ی دو طبقه تنها با چسب
نواری سر پا نگه داشته شده هم در نوع خود بسیار جالب است. نکته ی
جالب دیگر اینست که این طرح قابلیت تبدیل شدن به یک خانه ی واقعی
یا یک محل ملاقات یا … را به همراه تمامی امکانات لازم دارا می
باشد، حتی طبقه ی اول این خانه به شکل خانه های سنتی چینی طراحی
شده است.
Xianggang ، معمار این خانه ، این طرح را نمادی برای خانه هایی
دانسته که بدون هیچ گونه هزینه ی اضافه، کمترین ضرر را به محیط
زیست اطراف خود میزنند و می توان از تک تک آجر های آن که از جنس
کاغذ هستند دوباره به شکل تازه ای استفاده کرد. شاید هیچ گاه این
ایده به صورت انبوه ساخته نشود، ولی هدف این ساختار دلیلی کافی و
محکم بود تا این طرح یکی از برگزیدگان این جشنواره باشد.
طراحی داخلی رستوران های مک دونالد
شرکت طراحی داخلی SHH، اخیرا" وظیفه طراحی
داخلی برای چندین شعبه از مجموعه رستوران های "مک دونالد" را در
نقاط مختلف انگلیس بر عهده گرفته. از چند سال قبل، شعبه های
اروپایی مک دونالد، شروع به تغییر در طراحی های داخلی خود کردند،
به طوری که هم اکنون بعضی از شعبات آن از بهترین نمونه های یک
طراحی داخلی مدرن و معاصر است.
البته شاید به نظر شما هم این همه رنگ تند که در این طراحی ها صورت
گرفته بیشتر اشتهای مشتریان را کور می کند تا اینکه آنها را تحریک
به خوردن کند، ولی این امر برای این صورت گرفته که نسل جوانی که
اکثریت مشتریان این فست فود ها را تشکیل میدهند، تمایل بیشتری به
استفاده از آنها داشته باشند، به عبارت دیگر این محل ها فقط برای
غذا خوردن نیست، بلکه محلی است که شما میتوانید در آن چند دقیقه ای
را به گپ زدن با دوستتان بپردازید. در نمونه های جدید این طراحی ها،
قرار گرفتن صندلی های راحت تر به جای صندلی های پلاستیکی قبلی،
اضافه شدن المان های طاقچه مانندی برای خوردن غدا در همان محل،
قرار گرفتن چند دست مبل و همچنین نور پردازی های مدرن تر، مد نظر
قرار گرفته که تمام اینها نکاتی است که رستوران هایی با این سبک را
با دیگر رستوران های سنتی و کلاسیک متمایز می کند.
اینطور بنظر می رسد که برای طراح این خانه قرار گرفتن محیط خانه در فضایی همانند یک کتابخانه لذت بخش بوده است بدینصورت که قفسه های کتاب در همه جا در معرض دید و دسترس است. در این خانه ایده جالبی برای قرار دادن کتاب ها در جای مناسب خود ارائه شده و قفسه هایی از چوب که حول این خانه که پلان دایره ای شکلی دارد چرخیده است و کتابهای خانه را در خود جای داده است!
از طرح زیر به عنوان عصر جدیدی در طراحی داخلی اماکن عمومی نام برده شده که البته با کمی توجه به جزییات آن خیلی هم مبالغه آمیز به نظر نمیرسد. طراح این صندلی های عمومی که برای نور پردازی هم استفاده می شود، Sebastien Wierinck است که این طرح را در Le Centquatre, Paris اجرا کرده و البته این تنها اجرای این طرح نیست بطوریکه وی مشابه این طرح را در برلین هم اجرا کرده است. شاید این طرح ها را بتوان به نوعی آینده ی فضاهای عمومی به شمار آورد، فضاهایی که امروزه در چند نیمکت خشک و تکراری خلاصه شده است.
